เติม s ได้อะไร

“การที่เราเติม s เข้าไปหลังคำจะทำให้เกิดอะไรได้มั่ง มารศรี”

“ก็หลายอย่างนะ แต่ส่วนใหญ่จะทำให้คำนั้นกลายเป็นพหูพจน์ เช่น tree มีมากกว่าหนึ่งต้นก็กลายเป็น trees ดอกไม้ flower มากกว่าหนึ่งดอกก็กลายเป็น flowers”

“แล้วถ้าดอกบัวล่ะ”

“ถ้าจะให้มันเป็นพหูพจน์จะเติม s ตัวเดียวไม่ได้ แต่ต้องเป็น -es จาก lotus ก็เป็น lotuses”

“ออกเสียงไงนะ หนึ่งดอกโลตั๊ท สองดอกโลตั้ทส์ ใช่รึเปล่า”

“ไม่ใช่จ้ะ ถึงเธอจะเติม ส.เสือ ก็ไม่ได้ช่วยอะไรเพราะมีการันต์ ที่ถูกคือหนึ่งดอกเรียกว่าโล้ถึส มากกว่าหนึ่งดอกก็โล้ถึสสึส”

“ตัว e ทำไมออกเสียงเป็นสระอึล่ะ”

“เขาเรียกว่า schwa จ้ะ ไม่ได้เป็นสระจำเพาะเจาะจง แต่เป็นเสียงอ่อนแบบ เออะ อึ ซึ่งมักใช้กับเสียงสระในพยางค์ที่ไม่เน้น เช่นในคำว่า pencil ตัว i ไม่ได้ออกเสียงเป็นสระ อิ แต่เป็น schwa ดังนั้นไม่ออกเสียงว่า เพ็นซิล แต่ เพ๊นสึ่ล”

“แล้วที่ Tesco-Lotus เปลี่ยนชื่อเป็น Lotus’s จะออกเสียงว่ายังไง”

“ก็ออกเสียงเหมือนกับ lotuses นั่นแหละ”

“แล้วที่มาเลเซียเขาเปลี่ยนเป็น Lotuss ล่ะ”

“ถ้าอย่างนั้นก็ออกเสียงเหมือนเดิม คือ lotus เพราะเติม s ตัวเดียวไม่มี apostrophe แบบเดียวกับที่ bus = รถบัส กับ buss = จูบ ออกเสียงเหมือนกันแม้จะมี s จำนวนไม่เท่ากัน”

“แล้วความหมายมันต่างกันรึเปล่าระหว่าง Lotus’s กับ Lotuss”

“Lotuss เป็น proper noun เป็นชื่อเฉพาะ เขาจะสะกดอย่างไรก็เรื่องของเขาเพราะเป็นชื่อเขา ส่วน Lotus’s เป็นรูป possessive คือบ่งถึงความเป็นเจ้าของ แบบเดียวกับการตั้งชื่อร้านอาหารตามชื่อเจ้าของ เช่น McDonald’s, Wendy’s, Arby’s, Denny’s ดังนั้น Lotus’s จึงแปลว่า ของ Lotus ซึ่งนำไปสู่คำถามต่อไปว่า ใครคือ Lotus”

“อ้าว แต่ฉันได้ข่าวว่า s ตัวที่เพิ่มมาย่อจาก smart นะ”

“นั่นก็เป็นการใช้เหตุผลแบบ Humpty Dumpty ที่บอกว่าเมื่อใดที่ฉันใช้คำ คำนั้นจะมีความหมายตามที่ฉันต้องการ ถ้าเธอต้องการหมายถึง smart ก็เขียนออกมาให้ชัดว่า Lotus Smart หรืออะไรก็แล้วแต่ หรือจะเป็น LotusSmart ก็ยังได้ เป็นการเล่นคำ เพราะ mart = market ไม่อย่างนั้นจะต้องมีคนคิดว่า s ตัวนั้นย่อจาก silly, stupid, slow, shoddy หรือคุณสมบัติอื่น ๆ อันไม่พึงประสงค์"

"โห เกือบ 5S เลยนะเนี่ย"

"ไม่ใช่แค่นั้นสิ แล้วมันจะพลอยเปิดคำถามว่าตัวอักษรอื่น ๆ ในชื่อล่ะ ย่อจากอะไร Lousy, Outrageous, Terrible, Unclean but Super Smart อย่างนั้นหรือ”