19 ธันวาคม 2549

“มารศรี ดูข้างนอกสิ หิมะขาวโพลนเลย เราไปเล่นหิมะกันเถอะ คงจะ funny น่าดู”

“ทำไมเธอคิดอย่างนั้นล่ะ เธอวางแผนจะหกล้มก้นจ้ำเบ้าหรือ”

“บ้า ถ้าฉันหกล้มก็ไม่สนุกสิ ฉันแค่ว่าเล่นหิมะน่าจะสนุกดีนะ เหมือนหนังฝรั่งที่เคยดูในทีวีน่ะ”

“สนุกเขาเรียกว่า fun ย่ะ ไม่ใช่ funny ถ้าเป็นอะไรที่สนุกก็ให้ใช้ fun เป็นคำขยาย เช่นฉันได้ปาลูกหิมะใส่เธอคงจะ fun ส่วน funny แปลว่า ตลก เช่นสีหน้าของเธอตอนที่โดนหิมะซัดเข้าเต็มหน้า หรือ แปลกๆ เพี้ยนๆ”

“ถ้างั้นฉันว่าสีหน้าเธอตอนที่โดนแข้งฉันพาดก้านคอน่าจะ funny กว่า ฉันคงจะสนุกมากเลย I will be fun.”

“ไม่ใช่ๆ fun ส่วนใหญ่จะใช้เป็นนาม ดังนั้นถ้าเธอรู้สึกสนุก เธอต้องพูดว่า I had fun. ถ้าเป็นอดีต I’m having fun. ถ้าเป็นปัจจุบัน หรือ I have fun. ถ้าเป็นปัจจุบันที่เธอทำเป็นนิจสิน เช่นถ้าเธอเล่นไพ่นกกระจอกกับเพื่อนๆ ทุกวันเสาร์ ก็อาจพูดว่า I have fun playing mahjong with my friends every Saturday. นี่คือถ้าทุกวันนี้เธอยังเล่นอยู่นะ”

“อ้าว ยังงี้หมายความว่าคนสนุกไม่ได้เหรอ แล้วถ้าฉันอยากบอกว่าคนๆ นี้เป็นคนสนุกสนานล่ะ”

ถ้า เขาเป็นคนชอบสนุก ก็อาจพูดว่า He’s a fun-loving guy. สังเกตด้วยนะว่า fun ในที่นี้ใช้เป็นนาม แต่ถ้าเขาเป็นคนที่เราอยู่ด้วยแล้วสนุก ก็ใช้ว่า He’s fun to be with. = เขาเป็นคนที่อยู่ด้วยแล้วสนุก แต่ถ้า He’s a funny guy. สาก็ตีความได้สองอย่าง คือ เขาเป็นคนตลก หรือไม่ก็ เขาเป็นคนแปลกๆ”